| Faik Yılmazipek |
|
|
Banu Demirağ Boğazlayan 1891- Bursa 1968 İşadamı ve sanayici, 8. dönem Bursa milletvekili. Kökeni Antalya'nın Akseki kazasındandır. Babası Naip Hüseyin Bey'in görevi gereği bulunduğu Yozgat/ Boğazlıyan'da doğdu. 1915'te lise son talebesiyken Çanakkale'de 19. Fırkanın 9. bölüğündeki askerler arasına katıldı. İlk harp madalyasını bu sene içinde aldı. Rus saldırısına maruz kalan Alman-Avusturya birliklerine yardım için gönderilen Osmanlı birliğinde yer aldı. Galiçya cephesindeki çarpışmalarda iki kolunu da kaybeder. Bu gerçeği, Viyana'daki bir hastanede gözlerini açtığında fark edecektir. Kolsuz Faik sanıyla da bilinir.
1920'de eşi Zehra Hanım ile Bursa'ya yerleşti. Maluliyet tazminatı ile bir iş kurmak istemekteydi. Sabun ticaretine başlar. Züccaciye, kırtasiye, tuhafiye, hırdavatlık da yaptıktan sonra 1927'de Uzun Carşı'da dükkan açabilecek konuma geldi. 1930'da Atatürk'ün de desteğiyle hükümetin satışa çıkardığı ipek fabrikalarından birini (Rum Kilisesi iken Taşçıyan tarafından ipek fabrikasına dönüştürüleni) alıp ipekçiliğe başladı. Soyadı kanunu çıkarıldığında Yılmazipek soyadını aldı. 1935'de ilk aldığı fabrikayı genişletti. 1944'de 250 işçi çalıştırıyordu. 1950'de ise Romangal'in Muradiye'deki fabrikasını satın aldı. Kadın çorabı talebinin artmasıyla işleri rast gider, kapasite arttırır. İşçilerine karşı merhametlidir. 54 odalı bir işçi evi yaptırıp darda olanlara lojman imkanı sunar. Dürüst kimliği ile önce belediye meclisine seçildi. 1946 seçiminde ise CHP'den Bursa milletvekili oldu. Bursa'da Muradiye semtinde ve Antalya'da birer ilkokul ile Köyceğiz'de bir ortaokul yaptırmıştır. 1968'de beyin kanaması sonucu vefat etti, mezarı Pınarbaşı'ndadır.
1967- Torunu Mehmet'in sünnet düğününde Azimli bir insandı, bu yüzden Yılmaz soyadını tercih etti. Ağzına kalem koyup daktilo yazar, muhasebe hesaplarını kendi tutardı. Turgut, Doğan, Oğuz adında üç oğlu oldu. Doğan ve Turgut baba mesleğini 1995'e kadar sürdürdüler. Bursa'nın ilk tekstil mühendislerinden olan Doğan Yılmazipek (1929-2016), başlangıçta Hisar'da oturduklarını, Atatürk'ün gelip babasını bulduğu dönemde Setbaşı Hocaalizade'deki eve taşındıklarını anlatır. Yazarın Bursa'da Yaşam, Aralık 2013 sayısı, s. 212-237'deki yazısından yararlanılmıştır |
